Men zette toentertijd vraagtekens bij de noodzaak van bepaalde investeringen in het verleden, zoals bijv. de verbouw/nieuwbouw van het gemeentehuis.

Ook wilde Leefbaar Simpelveld toen al een halt toeroepen aan de aanhoudende verhoging van de onroerend zaakbelasting. Er moeten andere wegen worden bewandeld dan het haast nu als vanzelfsprekend beschouwde omslaan van de lasten op de burgers. Volgens Leefbaar Simpelveld moet in de toekomst de belastingverhoging beperkt blijven tot de prijsindexering, c.q. de inflatiecorrectie. Met andere woorden de OZB mag geen sluitpost meer zijn van de Simpelveldse gemeentebegroting. Leefbaar Simpelveld is voorstander van bestuurlijke samenwerking. Dit mag echter niet doorslaan in mogelijke herindeling. Simpelveld moet zijn eigen karakter behouden. Naast samenwerking binnen Parkstad Limburg streeft Leefbaar Simpelveld naar samenwerking met Gulpen-Wittem en met Vaals. In feite wil men komen tot een Parkstad + variant van 10 gemeentes, te meer daar Simpelveld en Bocholtz qua karakter en klimaat meer op het mergelland zijn afgestemd dan op het stedelijk gebied. Leefbaar Simpelveld is ook voorstander van een lokaal referendum indien het aangelegenheden betreft die voor de gemeenschap van groot belang zijn.

In september vond de eerste partijbijeenkomst plaatsgevonden van deze kersverse partij. Op 27 november vond de tweede partijbijeenkomst plaats. Er was inmiddels een werkgroep actief, die zich bezighield met de nadere invulling van vele praktische en programmatische kanten van deze partij.

Beide oprichters waren voorheen CDA-lid. Wiel Weijers zat zelfs jarenlang voor het CDA in de raad. Weijers is samen met het voltallige CDA-bestuur opgestapt n.a.v. het verloop van de lijsttrekkerverkiezing op 3 mei 2001. Inmiddels had Wiel Weijers een eigen fractie in de Simpelveldse gemeenteraad. De resterende raadsperiode maakte hij vol als Fractie Weijers. Deze fractie is na de verkiezingen van 6 maart 2002 opgegaan in de nieuwe partij “Leefbaar Simpelveld”. Na de aanloop van die gemeenteraadsverkiezingen heeft men zich uiteraard steeds, en nu nog, als zodanig gepresenteerd.